รถกระป๋องของผม

สวัสดีครับทุกคน
- วันนี้กลับมาเอารูปรถมาให้ชมกันอีกสักรูปครับ ไม่รู้ว่าเริ่มไปชอบกันตอนไหน ไม่รู้ว่ามีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร ตอนแรกก็แค่อยากมีรถขับสักคันไม่ต้องใหญ่โต แค่ไปกันหมดทั้งครอบครัว แล้วก็ประหยัดด้วยนะ เมื่อก่อนเคยชอบ Mira รถเก๋งเล็กๆจากญี่ปุ่น แต่พอหารถเล็กไปเรื่อยๆ กลับมารักเจ้ารถกะป้อซะอย่างนั้น
- รูปที่เห็นเป็นรูปของผมเองครับ แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้ว กว่าจะได้คันนี้มาครอบครองผมต้องโดนทุกคน บ่นตั้งไม่รู้กี่เดือนแต่ก็ซื้อมาด้วยเงินสดซึ่งถือว่าเป็นเงินที่เยอะที่สุดในชีวิตผมก็ว่าได้ครับ ผมได้คันนี้มาจากน้องที่ขับวินอยู่แถววังทองหลาง มาได้ราคาหกหมื่น โดยน้องเขาจะดำเนินการเรื่องทะเบียนให้ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ยากพอสมควร เพราะโดยมากรถพวกนี้จะตามทะเบียนกันยากมากๆ โดยเฉพาะรถที่เก่า ส่วนใหญ่จะไม่มีทะเบียนที่ถูกต้อง ถ้ามีก็น้อยครับ หรือไม่ก็หาย เจ้าของเก่าตายไปหมดแล้ว เพราะรถพวกนี้เป็นรถเก่ามีอายุมากพอสมควรครับ ของผมกว่าจะได้ก็ตั้งหลายเดือนเหมือนกัน จนอดคิดไม่ได้ว่าคงจะทำไม่ได้แล้ว สุดท้ายผมก็ได้รถยนต์ที่มีเล่มเป็นชื่อผม แล้วยังได้ครอบครองเล่มเป็นคันแรกในชีวิตครับ ซึ่งก่อนหน้าผมก็มีดาวน์โตต้า ยาริส เป็นโครงการรถคันแรกมา หนึ่งคันซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่เป็นไท แล้วก็ส่งไม้ต่อให้น้องไปดูแลต่อ ผมก็เลยเอาคันนี้มาแก้เหงาครับ
- ตั้งแต่มีรถคันนี้ผมมีความสุขมากครับ ถึงแม้รถไม่ได้หรูหรา ไม่ใช่รถใหม่ป้ายแดง แล้วสภาพก็ไม่ได้ดิบดีอะไรเลย แต่ผมรู้สึกว่ามีความสุขมาก ผมมีกิจกรรมกับเจ้ารถกระป๋องผมทุกวันครับ วันอาทิตย์ก็อยู่กับเขาทั้งวัน ถอดไอ้นั้นรื้อไอ้นี้ ทาสีตรงนั้นหน่อยตรงนี้หน่อย ติดไฟ ดัดแปลงเล่น ไปเรื่อยของผมมีความสุขมากครับ
- จนในที่สุด กระป๋องของผมมันทำให้ผมมีความสุขได้แค่คนเดี่ยว พ่อตา แม่ยาย เมีย ลูกสาวเขาไม่สุขด้วย ผมต้องจำใจขายคันนี้เพื่อดาวด์รถมือสองสี่ประตูมาแทน เพราะไม่มีเงินสดไปดาวน์รถเขามา แต่ทุกคนจะรู้ไหมว่ารถที่เขาอยากได้มา มันเป็นทุกข์สำหรับผมมาก ค่าใช่จ่ายที่เพิ่มมา การดูแลรักษาที่สูงมาก แถมยังไม่ค่อยได้ใช้อีกด้วย ขับทีไรก็มีแต่ปัญหา เดี่ยวไอ้นั้นเสีย ไอ้นี้พัง เฮ้อเหนี่อยจัง พอหละบ่นมากเดี่ยวเพื่อนว่า เจอกันใหม่โพสต์หน้าครับ สวัสดีคับทุกคน
ขอบคุณผู้ที่สร้างแพลทฟอร์มแห่งนี้ และขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ทุกๆกลุ่ม รวมถึงผู้สนับสนุนทุกๆท่าน
โชคดีมีตังค์ใช้ กล/@kolkamkwan
Comments